Zaterdag 10 maart speelden we thuis tegen Tzum JO9-1. Voor de winterstop hebben we ergens in oktober in Tzum gespeeld en daar nog met zeer ruime cijfers gewonnen, maar dit keer zou het anders uitpakken.

Vandaag waren we er allemaal: Douwe, Jens, Watze-Anne, Durk-Pieter (hij was gelukkig weer heelhuids teruggekeerd van wintersport), Simme, Koen, Rimmer en Dylan. Gelukkig hadden we géén ziekenboeg, wat gezien de nog steeds heersende epidemie bijna een wonder is…

Watze-Anne keepte de 1^e en Jens keepte de 2^e helft.

De bedoelingen van Tzum waren duidelijk: ze wilden vandaag aanvallen en doelpunten scoren. Ze hadden nog iets recht te zetten van voor de winterstop.  En dat werd vanaf het begin meteen duidelijk, ze werden al direct gevaarlijk voor ons doel. Maar Watze-Anne stond op te letten en hield zijn doel schoon. Tzum bleef de aanval zoeken, zo ging een schot ruim voor de goal langs …

Daarna scoorde Tzum wel de 0-1,  een Tzum-aanval werd eerst afgeslagen maar de bal wilde niet weg voor onze goal en toen mocht Tzum nog eens proberen te scoren en dat lukte.

We probeerden ook om aan te vallen, maar bij ons ontbrak de precisie en we hadden ook geen geluk. Zo braken we wel enkele keren goed uit via de zijkanten en werd de bal voorgegeven, maar dan was of de keeper of de verdediger van Tzum alert. We hadden ook een paar keer door het midden een uitbraak, maar de schoten van onze kant waren telkens recht op de keeper af.

Het werd 0-2 door een goede uitbraak van Tzum, onze verdediging was even te ver mee naar voren. 

Na de rust keepte Jens en voetbalde Watze-Anne.  Laatstgenoemde begon een solo en kreeg wel tegenstand van een verdediger, maar hij zette goed door en schoot goed met scherp en dat betekende 1-2!

De tweede helft rommelde soms wel een beetje qua ons voetbal en positiespel, we kunnen beter en dat hebben we in andere wedstrijden laten zien, maar vandaag lukte het ons vooral de 2^e helft wat minder goed: we liepen niet altijd goed op de posities die we hadden afgesproken.

Weer zorgde een uitbraak van Tzum voor gevaar voor onze goal, en dat was ook raak: 1-3. We probeerden om weer terug te komen door aan te vallen, maar ook de tweede helft waren we niet scherp in het maken van goals. 

Gelukkig wist Durk-Pieter uit een Mulier-aanval nog een keer te scoren, dat betekende 2-3. Helaas werd deze wedstrijd verloren.

We hadden wel flink wat ouders en pake’s en beppe’s  langs de lijn staan die ons team goed kwamen aanmoedigen, dus de sfeer zat er goed in! (daar lag het vandaag zeker niet aan…)