Na enkele weken te hebben getraind – we trainen nu 2 keer per week – en na 2 bekerwedstrijden mochten we op 22 september weer spelen in competitieverband.

De wedstrijden in de beker tegen respectievelijk QVC en Tzummarum gingen helaas verloren. Een maat en soms een flinke maat te groot. Helaas zagen we vooral bij QVC ook weer enkele spelers die, zo leek het in ieder geval, te oud waren voor deze leeftijdscategorie. Ook leek het wel alsof we nog steeds met onze gedachten in de zomervakantie-modus waren. We waren vaak niet scherp en alert genoeg.

Dat was voorafgaande weken, nu over gisteren.

Watze-Anne haakte helaas af vanwege oorontsteking. Beterschap! We hopen dat je gauw weer bent opgeknapt.

We speelden tegen Harlingen.

Jens stond vandaag op keep, dat sprak voor zich.

De eerste helft hadden wij de wind in de rug. Dit was voor ons makkelijk voetballen, want  Harlingen gaf ons de gelegenheid om te voetballen. Durk Pieter had deze week misschien geoefend op afwerken op het doel, want een schot wat hij loste plofte zo in de hoek: 1-0.

Dylan kreeg de bal even later voor de voeten en dacht niet na en schoot gelijk: 2-0.

Harlingen deed wat terug, even niet opletten bij ons achterin resulteerde in 2-1.

Op het einde van de eerste helft hadden we weer een aanval die een goal opleverde: Koen schoot na een actie van hem van dichtbij op de goal: 3-1.

We kwamen na de rust goed uit de startblokken, in ieder geval had Simme genoeg energie voor een prachtige solo-actie: vanuit onze verdediging begon hij aan een actie het hele veld over en deze “bekroonde” hij met een doelpunt!  Dat betekende 4-1! Dit ging lekker…

Echter, de gehele wedstrijd scherp en alert blijven lukte ons niet. Harlingen kwam namelijk terug van een achterstand tot 4-4 en zelfs vlak voor tijd maakten zij 4-5! Even leek het een teleurstellende uitslag te worden, maar gelukkig maakte Koen in de laatste minuut de 5-5:

een schot van afstand van hem werd een mooi doelpunt.

Jongens, een mooi resultaat! Houd deze stijgende lijn vast.